Elementy polityki przestrzennej

Wiedza
Student posiada wiedzę dotyczącą zjawisk zachodzących we współczesnym świecie ze szczególnym uwzględnieniem zjawisk odnoszących się do polityki publicznej
Powiązane efekty kierunkowe:
K1_W01, K1_W19
Metody weryfikacji:
Inne:Zależne od konkretnego kursu

Umiejętności
Student potrafi analizować zjawiska zachodzące w sferze publicznej
Powiązane efekty kierunkowe:
K1_U01, K1_U13
Metody weryfikacji:
Inne:Zależne od konkretnego kursu

Kompetencje społeczne
Student patrzy krytycznie na zjawiska zachodzące w sferze publicznej
Powiązane efekty kierunkowe:
K1_K01, K1_K10
Metody weryfikacji:
Inne:Zależne od konkretnego kursu

Wykład:
1. Wprowadzenie terminologiczne: polityka przestrzenna - ład przestrzenny - planowanie przestrzenne - gospodarka przestrzenna.

2. Organizacyjny podział przestrzeni jako zadanie polityki przestrzennej. Podział administracyjny. Metody podziału terytorium na jednostki administracyjne i delimitacji ich granic.

3. Przekształcenia polskiego porządku terytorialnego:

a) podział administracyjny z lat 1950-1975 i jego ocena z punktu widzenia polityki przestrzennej;

b) podział administracyjny z lat 1975-1998 i jego ocena z punktu widzenia polityki przestrzennej;

c) projekty przekształcenia podziału administracyjnego po 1989 r.;

d) okoliczności przyjęcia podziału administracyjnego z 1998 r. a polityka przestrzenna i planowanie przestrzenne.

 4. Ocena podziału administracyjnego z 1998 r. Koncepcje zmiany podziału administracyjnego po 1998 r. i współcześnie.

5. Deglomeracja jako koncepcja zrównoważonego wykorzystania przestrzeni:

a) deglomeracja na przykładach wybranych państw europejskich;

b) perspektywy i koncepcje deglomeracji w Polsce.

6. Problem integracji obiektów z otoczeniem:

a) idea swojskości i naśladownictwo natury w architekturze i budownictwie;

b) styl organiczny;

c) styl międzynarodowy;

d) współczesna architektura sakralna.

7. Koncepcje reintegracji terenów miejskich z wiejskimi i zielonymi:

a) "miasta-ogrody" Ebenezera Howarda i ich praktyczna realizacja;

b) idee urbanistyczne Alvara Aalto i ich realizacja;

c) koncepcja "zielonej matrycy" miasta Lewisa Mumforda.

8. Koncepcje reintegracji terenów miejskich z zielonymi i leśnymi - idee urbanistyczne Le Corbusiera.

9. Osiedle jako jednostka przestrzenna:

a) projekty osiedli Waltera Gropiusa (szkoły Bauhaus) i ich realizacja;

b) projekty osiedli Ludwiga Miesa van der Rohe i ich realizacja;

c) projekty osiedli Ralpha Erskine’a i ich realizacja;

d) projekty osiedli Haliny Skibniewskiej i ich realizacja.

10. Wyzwania dla polityki przestrzennej we współczesnych polskich miastach – wybrane przykłady.

Wykład:
wykład, dyskusja związana z wykładem, analiza materiału graficznego

Inne Zależne od konkretnego kursu:
Elementem procesu zaliczenia przedmiotu może być przygotowanie przez studentów pracy pisemnej w wyznaczonym czasie w trakcie zajęć, w którym ich zadaniem będzie samodzielne rozwinięcie zagadnienia z odniesieniem do informacji przedstawionych w wykładzie oraz do wskazanych tekstów źródłowych.

Złożenie pracy pisemnej jest w tym wypadku konieczne do uzyskania zaliczenia z przedmiotu.

Za pracę pisemną student otrzymuje 0-2 punkty, które następnie są dodawane do liczby punktów z egzaminu przy obliczaniu semestralnej oceny końcowej.

Kurs kończy się egzaminem pisemnym przeprowadzanym w trybie stacjonarnym, składającym się z czterech pytań otwartych. Za odpowiedź na każde z pytań student otrzymuje 0-2 punkty.

Warunkiem koniecznym do otrzymania pozytywnej oceny końcowej z przedmiotu jest uzyskanie przez studenta co najmniej 4 punktów z egzaminu.

Do punktów z egzaminu doliczane są punkty uzyskane przez studenta za pracę pisemną (jeżeli studentom zostało zlecone przygotowanie pracy pisemnej).

Łączna suma punktów uzyskanych przez studenta przeliczana jest na końcową ocenę z przedmiotu zgodnie z poniższą tabelą:

0-3 punkty - ocena niedostateczna (2,0)

4 punkty - ocena dostateczna (3,0)

5 punktów - ocena plus dostateczna (3,5)

6 punktów - ocena dobra (4,0)

7 punktów - ocena plus dobra (4,5)

8 lub więcej punktów - ocena bardzo dobra (5,0)

Podstawowa:
- Tadeusz Barucki, Alvar Aalto, Warszawa 1980

- Tadeusz Barucki, Arne Jacobsen, Warszawa 1984

- Tadeusz Barucki, Ralph Erskine, Warszawa 1987

- Peter Blake, Frank Lloyd Wright – architektura i przestrzeń, Warszawa 1990

- Peter Blake, Mies van der Rohe. Architektura i struktura, Warszawa 1991

- János Bonta, Ludwig Mies van der Rohe, Warszawa 1983

- Krzysztof Broński, Jacek Purchla, Zbigniew Zuziak, Miasto historyczne. Potencjał dziedzictwa, Kraków 1997

- Hanna Buczyńska-Garewicz, Miejsca, strony, okolice. Przyczynek do fenomenologii przestrzeni, Kraków 2006

- Trewin Copplestone, Frank Lloyd Wright. Przegląd retrospektywny, Warszawa 1998

- Le Corbusier, Karta Ateńska, Warszawa 2017

- Le Corbusier, Urbanistyka, Warszawa 2015

- Le Corbusier, W stronę architektury, Warszawa 2012

- Andrzej Cząstka, Architektura a natura. Problem mimesis w architekturze, Kraków 2007

- Czy podobają się nam nasze kościoły, „Znak”, 1999, nr 531

- Agustín Ferrer Casas, Mies. Skomplikowane życie architekta minimalisty, Warszawa 2021

- Anthony Flint, Le Corbusier. Architekt jutra, Warszawa 2017

- Sigfried Giedion, Przestrzeń, czas i architektura. Narodziny nowej tradycji, Warszawa 1968

- Jacek Gyurkovich, Znaczenie form charakterystycznych dla kształtowania i percepcji przestrzeni. Wybrane zagadnienia kompozycji w architekturze i urbanistyce, Kraków 1999

- Jane Jacobs, Śmierć i życie wielkich miast Ameryki, Warszawa 2014

- Charles Jencks, Le Corbusier – tragizm współczesnej architektury, Warszawa 1982

- Charles Jencks, Ruch nowoczesny w architekturze, Warszawa 1987

- Dorota Jędruch, Blok jako dzieło sztuki. Trzy modele architektury socjalnej w XX-wiecznej Francji: Le Corbusier, Émile Aillaud, Ricardo Bofill, Kraków 2020

- Anna Karwińska, Gospodarka przestrzenna. Uwarunkowania społeczno-kulturowe, Warszawa 2008

- Konrad Kucza-Kuczyński, Architektura świątyń polskich przed milenium i Europą, „Znak”, 1999, nr 531

- Piotr Lorens (red.), Rewitalizacja miast w Polsce. Pierwsze doświadczenia, Warszawa 2007

- Waldemar Łysiak, Frank Lloyd Wright, Warszawa 1999

- Jan Mencwel, Betonoza, Warszawa 2020

- Witold Jerzy Molicki, Filozofia tworzenia ładu przestrzennego, [w:] Jan Mozrzymas, O nauce i sztuce, Wrocław 2004

- Tomasz Otremba, Wojewódzka przebudowa. Projekt racjonalnej korekty nowego podziału Polski na województwa „16 minus 3”, Gdańsk 2000

- Tomasz Otremba, Wyżyna polska. O zachowaniu całości i niepodległości Polski, Gdańsk 1997

- Krystyna Pawłowska (red.), Architektura krajobrazu a planowanie przestrzenne, Kraków 2001

- Krystyna Pawłowska, Idea swojskości w urbanistyce i architekturze, Kraków 1996

- Mieczysław Piprek, Aalvar Alto, Warszawa 1987

- Przemysław Śleszyński, Polska średnich miast. Założenia i koncepcja deglomeracji w Polsce, Kraków 2018

- Karol Trammer, Kraje wielu stolic, https://nowyobywatel.pl/2011/12/16/kraje-wielu-stolic/

- Anna Maria Wierzbicka (red.), Rola światła w architekturze znaczeniowej, Warszawa 2019

- Frank Lloyd Wright, Architektura nowoczesna. Wykłady, Kraków 2016

- Jakub Wujek, Mity i utopie architektury XX wieku, Warszawa 1986

- Łukasz Zaborowski, Deglomeracja czy degradacja? Potencjał rozwoju średnich miast w Polsce, Kraków 2019

- Łukasz Zaborowski, Podział kraju na województwa. Próba obiektywizacji, Warszawa 2013

- Zbigniew Zuziak, Nowe przestrzenie podróży: przestrzenie publiczne węzłów transportu, [w:] Mieczysław Kochanowski (red.), Przestrzeń publiczna miasta postindustrialnego, Warszawa 2005

- Zbigniew Zuziak, O tożsamości urbanistyki, Kraków 2008

- Zbigniew Zuziak, Tożsamość a policentryczność – dylematy miasta otwartego, [w:] Odnowa krajobrazu miejskiego, Gliwice 2006


Uzupełniająca:
Brak danych