Filozofia kultury i sztuki II

Kurs stanowi wprowadzenie w filozoficzną interpretację zjawisk kultury i sztuki.

Wiedza
Student posiada pogłębioną wiedzę na temat kulturotwórczej działalności człowieka i rozumie rolę filozoficznej refleksji nad kulturą.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_W06
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Wiedza
Student zna metodologiczną specyfikę filozofii kultury, posiada wiedzę na temat podstawowych jej nurtów w myśli współczesnej oraz historycznie zmiennego wpływu idei filozoficznych na kształt kultury i sztuki.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_W01
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Umiejętności
Student potrafi kompetentnie dyskutować i argumentować na tematy związane z rolą człowieka w sferze kultury i sztuki.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_U03
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Umiejętności
Student potrafi samodzielnie interpretować teksty filozoficzne z zakresu filozofii kultury i dziedzin pokrewnych.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_U02
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Kompetencje społeczne
Student posiada świadomość wiedzy uzyskanej w zakresie filozofii kultury i rozumie potrzebę jej pogłębiania.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_K01
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Kompetencje społeczne
Student ma pogłębioną świadomość bogactwa dziedzictwa kulturowego i rozumie potrzebę jego podtrzymywania, rzetelnego przekazu i rozwoju.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_K03
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Konwersatorium:
Ikona. Podstawy filozoficzne i teologiczne oraz rola w kulturze chrześcijańskiej Wschodu i Zachodu

Zajęcia wprowadzają studentów w problematykę sztuki sakralnej, jej znaczenie filozoficzne i teologiczne, proces jej rozwoju i kształtowania się, oraz rolę w kulturze Wschodu i Zachodu.

Opis szczegółowy bloków tematycznych:

Zajęcia wstępne:

a. Problematyka wykładu;

b. Zasady oceniania;

c. omówienie planu pracy;

d. czym jest „ikona,“ obiekt kultu sakralnego

Za i przeciw użyciu obrazów; Biblijny zakaz obrazów Starożytność: Obraz / Obraz Boga  Filozoficzne uzasadnienie obrazu (podobieństwo): a. Platon; b. Plotyn; c. Porfiriusz; Jamblich; Proklus 

Antyikonizm pierwszych wieków chrześcijaństwa mit czy realność? pojawienie się pierwszych obrazów, ich charakterystyka, cel; pierwsza krytyka „obrazów“ na Wschodzie i Zachodzie. 

Kształtowanie się Ikony i kultu obrazów: a. praktyka; b.magia; c. apotropia/ palladium (cudotwórcze obrazy) obrazy nie-ręką-ludzką-uczynione. 

Krytyka kultu oraz Ikon.

Pierwsze próby obrony i uzasadnienia kultu. 

Filozoficzne uzasadnienie obrazu (podobieństwo):

Pseudo Dionizy Areopagita. 

Ikonoklazm 8/9 w. versus ikonoklazm muzułmański; protestancki; współczesny. 

Powstanie systematycznej teologii i filozofii Ikony: Jan Damasceński; Teodor Studyta

Konwersatorium:
wykład informacyjny

wykład problemowy

wykład konwersatoryjny

klasyczna metoda problemowa

dyskusja związana z wykładem

analiza tekstu z dyskusją

Egzamin :
Egzamin na podstawie testu końcowego (pytania wyboru) stanowi 70% oceny końcowej


Inne Aktywność na zajęciach.:
Ocena za obecność na wykładzie stanowi 15 % oceny końcowej, aktywnosć w ramach przygotowania zadanych treści  (udział w odczytywaniu i dyskusji nad lekturami) stanowi 15% oceny końcowej.

Istnieje mozliwość zdobycia doatkowych 10% (doliczanych do całości oceny) za wyrózniajacą sie aktywnosć podczas dyskusji.


Inne Praca pisemna.:
Test pisemny (patrz egzamin)

Każda ocena jest wystawiana przede wszystkim jako rezultat procentowy. Oceny słowne za zadania wykonywane w ciągu semestru mają charakter pomocniczy. Ocena ostateczna zależy od trzech składników: udział w zajęciach, rezultat egzaminu końcowego. Rezultaty procentowe są mnożone przez swoją wagę i sumowane. Ostatecznie uzyskany rezultat przeliczany jest na stopień według załączonej tabeli. Także stopnie, które student otrzymuje w ciągu semestru dla celów informacyjnych, są wystawiane według tabeli.

100,00 % do 94,00 % bdb

93,99 % do 87,00 % db+

86,99 % do 80,00 % db

79,99 % do 66,00 % dst+

65,99 % do 51,00 % dst

50,99 % do 0,00 % ndst

Całość oceny składa się z:

 Oceny z egzaminu na podstawie testu końcowego: 70%

Oceny za obecność i udział w zajęciach: 30% (po 15% w każdej kategorii)

Dodatkowe 10% doliczane do całości oceny za wyróżniającą sie aktywność na zajęciach.

Uwagi

a. do ostatecznej średniej liczy się nie stopnie uzyskanych w ciągu semestru, ale rezultaty procentowe, na podstawie których był wystawiony dany stopień

b. Nieuzasadniona nieobecność i nieoddanie zadania skutkują wystawieniem rezultatu 0%.

Podstawowa:
Sergiusz Bułgakov, Ikona i kult ikony Zarys dogmatyczny, Homini 2002.

 


Uzupełniająca:
Jan Damasceński,

- Pierwsza mowa obronna przeciw tym, którzy odrzucali święte obrazy, „Vox Patrum. Antyk Chrześcijański” 19 (1999) 36-37, s. 500-515;

 - Druga mowa obronna przeciw tym, którzy odrzucali święte obrazy, „Vox Patrum. Antyk Chrześcijański” 25 (2005) 48, s. 379-391 (PG 94,1283-1318);

- Trzecia mowa obronna przeciw tym, którzy odrzucali święte obrazy, „Vox Patrum. Antyk Chrześcijański” 29 (2009) 53-54, s. 638-651 (PG 94,1317-1360).

Wiedza
Student posiada pogłębioną wiedzę na temat kulturotwórczej działalności człowieka i rozumie rolę filozoficznej refleksji nad kulturą.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_W06
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Wiedza
Student zna metodologiczną specyfikę filozofii kultury, posiada wiedzę na temat podstawowych jej nurtów w myśli współczesnej oraz historycznie zmiennego wpływu idei filozoficznych na kształt kultury i sztuki.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_W01
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Umiejętności
Student potrafi kompetentnie dyskutować i argumentować na tematy związane z rolą człowieka w sferze kultury i sztuki.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_U03
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Umiejętności
Student potrafi samodzielnie interpretować teksty filozoficzne z zakresu filozofii kultury i dziedzin pokrewnych.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_U02
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Kompetencje społeczne
Student posiada świadomość wiedzy uzyskanej w zakresie filozofii kultury i rozumie potrzebę jej pogłębiania.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_K01
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Kompetencje społeczne
Student ma pogłębioną świadomość bogactwa dziedzictwa kulturowego i rozumie potrzebę jego podtrzymywania, rzetelnego przekazu i rozwoju.
Powiązane efekty kierunkowe:
F1aK_K03
Metody weryfikacji:
Egzamin
Inne:Aktywność na zajęciach.
Inne:Praca pisemna.

Konwersatorium:
Ikona. Podstawy filozoficzne i teologiczne oraz rola w kulturze chrześcijańskiej Wschodu i Zachodu

Zajęcia wprowadzają studentów w problematykę sztuki sakralnej, jej znaczenie filozoficzne i teologiczne, proces jej rozwoju i kształtowania się, oraz rolę w kulturze Wschodu i Zachodu.

Opis szczegółowy bloków tematycznych:

Zajęcia wstępne:

a. Problematyka wykładu;

b. Zasady oceniania;

c. omówienie planu pracy;

d. czym jest „ikona,“ obiekt kultu sakralnego

Za i przeciw użyciu obrazów; Biblijny zakaz obrazów Starożytność: Obraz / Obraz Boga  Filozoficzne uzasadnienie obrazu (podobieństwo): a. Platon; b. Plotyn; c. Porfiriusz; Jamblich; Proklus 

Antyikonizm pierwszych wieków chrześcijaństwa mit czy realność? pojawienie się pierwszych obrazów, ich charakterystyka, cel; pierwsza krytyka „obrazów“ na Wschodzie i Zachodzie. 

Kształtowanie się Ikony i kultu obrazów: a. praktyka; b.magia; c. apotropia/ palladium (cudotwórcze obrazy) obrazy nie-ręką-ludzką-uczynione. 

Krytyka kultu oraz Ikon.

Pierwsze próby obrony i uzasadnienia kultu. 

Filozoficzne uzasadnienie obrazu (podobieństwo):

Pseudo Dionizy Areopagita. 

Ikonoklazm 8/9 w. versus ikonoklazm muzułmański; protestancki; współczesny. 

Powstanie systematycznej teologii i filozofii Ikony: Jan Damasceński; Teodor Studyta

Konwersatorium:
 

wykład konwersatoryjny

przedstawienie tematów w formie problemowej

klasyczna metoda problemowa

dyskusja związana z wykładem

analiza tekstu z dyskusją

Egzamin :
Egzamin na podstawie testu końcowego (pytania wyboru) stanowi 70% oceny końcowej


Inne Aktywność na zajęciach.:
Ocena za obecność na wykładzie stanowi 15 % oceny końcowej, aktywnosć w ramach przygotowania zadanych treści  (udział w odczytywaniu i dyskusji nad lekturami) stanowi 15% oceny końcowej.

Istnieje mozliwość zdobycia doatkowych 10% (doliczanych do całości oceny) za wyrózniajacą sie aktywnosć podczas dyskusji.


Inne Praca pisemna.:
Test pisemny (patrz egzamin)

Każda ocena jest wystawiana przede wszystkim jako rezultat procentowy. Oceny słowne za zadania wykonywane w ciągu semestru mają charakter pomocniczy. Ocena ostateczna zależy od trzech składników: udział w zajęciach, rezultat egzaminu końcowego. Rezultaty procentowe są mnożone przez swoją wagę i sumowane. Ostatecznie uzyskany rezultat przeliczany jest na stopień według załączonej tabeli. Także stopnie, które student otrzymuje w ciągu semestru dla celów informacyjnych, są wystawiane według tabeli.

100,00 % do 94,00 % bdb

93,99 % do 87,00 % db+

86,99 % do 80,00 % db

79,99 % do 66,00 % dst+

65,99 % do 51,00 % dst

50,99 % do 0,00 % ndst

Całość oceny składa się z:

 Oceny z egzaminu na podstawie testu końcowego: 70%

Oceny za obecność i udział w zajęciach: 30% (po 15% w każdej kategorii)

Dodatkowe 10% doliczane do całości oceny za wyróżniającą sie aktywność na zajęciach.

Uwagi

a. do ostatecznej średniej liczy się nie stopnie uzyskanych w ciągu semestru, ale rezultaty procentowe, na podstawie których był wystawiony dany stopień

b. Nieuzasadniona nieobecność i nieoddanie zadania skutkują wystawieniem rezultatu 0%.

Podstawowa:
Sergiusz Bułgakov, Ikona i kult ikony. Zarys dogmatyczny, Homini, Kraków 2002.

 


Uzupełniająca:
Jan Damasceński,

- Pierwsza mowa obronna przeciw tym, którzy odrzucali święte obrazy, „Vox Patrum. Antyk Chrześcijański” 19 (1999) 36-37, s. 500-515;

 - Druga mowa obronna przeciw tym, którzy odrzucali święte obrazy, „Vox Patrum. Antyk Chrześcijański” 25 (2005) 48, s. 379-391 (PG 94,1283-1318);

- Trzecia mowa obronna przeciw tym, którzy odrzucali święte obrazy, „Vox Patrum. Antyk Chrześcijański” 29 (2009) 53-54, s. 638-651 (PG 94,1317-1360).